Hallo iedereen,
Ik ben Jimmy en vroeger als kind woonde wij in een mooi huis. Ik woonde daar met mijn mama, papa en mijn drie broers. Zoals vele koppels hebben mijn ouders dat huis gekocht doormiddel van een hypothecaire lening.
Mijn mama was echt iemand die vooral voor de kinderen zorgde. Mijn mama was zoals ze in de volksmond zeggen een echte huisvrouw. Mijn mama kon echter niet schrijven noch lezen. Mijn papa maakte daar misbruik van en achter ons mama haar rug sloot hij kredietleningen af voor een auto, voor hekken om de tuin te renoveren, allerlei spullen en nog veel meer. Uiteindelijk resulteerde dat in een schuldenberg die niet meer af te betalen was.
Alleen mijn papa had het zo slim gespeeld dat alle leningen op mijn mama haar naam waren. Uiteindelijk heeft hij ons mama bedrogen met één van haar vriendinnen. Heeft hij ons in de steek gelaten en ons en mijn mama achter gelaten met een gigantische schuldenberg.
Hierdoor kwam ook armoede kijken en heb ik als kind ook veel gemist of ervaringen niet gehad die andere kinderen wel zouden hebben. Zo ben ik als kind nooit op vakantie geweest in het buitenland. Ik heb als kind nooit gevlogen. Ik ben nooit naar een pretpark geweest met mijn mama. Ik ben vaak buitengesloten geweest omdat ik niet de mooiste of merk kleding droeg. Zo heb ik als kind nooit een smartphone of een Playstation gekregen. Hiervoor moest ik zelf al mijn centjes sparen. Om dan soms uiteindelijk alles te moeten afgeven.
Verder heb ik zaken meegemaakt als kind die niet elk kind meemaakt. Zo heb ik gezien hoe ze ons huis met een deurwaarder helemaal kwamen leegmaken. Ik heb gezien hoe ze onze auto in beslag nemen. Ik heb gezien hoe ons huis helemaal leeg was en we ineens op straat stonden. Of heb ik gezien hoe mijn mama elke euro moest omdraaien om rond te komen. Ik heb gezien hoe mijn mama zichzelf wegcijferde of zichzelf eten ontnam om eten naar ons te geven.
Verder waren de winters bij ons zeer zwaar. Omdat wij geen tot amper verwarming op konden zetten vanwege het financiële aspect moesten wij vaak heel veel kledij dragen. Ik weet nog dat ik als kind het heel vaak koud had of dat mijn slaapkamer ijskoud was. Of dat wij allemaal een bad namen in hetzelfde water. Dat onze sociale woning niet in goede staat was en vaak ook schimmel op de muren stond. Waardoor ook gezondheidsproblemen kwamen opdagen. Dat een doktersbezoek of zaken als een tandartsbezoek vaak niet mogelijk waren. Dat we vaak verhuisde en zelfs soms in een marginale buurt terecht kwamen waar vaak geweld, drugs en lawaai de norm waren. Waar we soms als kind echt bang hadden voor onze eigen veiligheid.
Ook heb ik als kind veel gemist op vlak van schooluitstappen of reisjes. Ik kon nooit of amper meegaan omdat dit financieel niet in de mogelijkheid zat. Ik werd vaak niet uitgenodigd voor verjaardagsfeestjes van mijn klasgenoten. Ik heb vele Kerst, Nieuwjaren en verjaardagen geweten dat ik geen cadeautjes heb gekregen. Ik werd ook vaak gepest als kind omdat ik molliger was of er niet altijd even spik en span uitzag of om het feit dat ik elke dag dezelfde kledij droeg. Soms had ik zelfs geen eten in mijn brooddoos. Verder was gezondere voeding veel duurder dan ongezondere voeding. Waardoor alles eigenlijk een soort van vicieuze cirkel is waar je niet uitkomt.
In latere fase ging ik zelfs werken met een studentenjob en gaf ik vaak al mijn geld af zodat mijn mama toch haar rekeningen zou kunnen betalen. Of later uitgaan was ook niet altijd mogelijk. Of dat schoolrekeningen meer niet betaald werden dan wel dat kwam ook vaak voor. Ook elk jaar een nieuwe jas, schoenen, boekentas of schoolspullen waren geen optie.
Maar dit alles heeft ook een emotionele impact op mij gehad:
"Armoede tekent je niet alleen op materiële wijze maar ook op emotionele wijze laat het zijn littekens na.
Vaak zie je de littekens niet of proberen gezinnen dit vaak te verstoppen maar daarom zijn ze er niet. "
Om die redenen ben ik deze zaak gestart met de naam Smiley Toys. Hiermee is mijn missie om elk kind of toch zoveel mogelijk kinderen wel die ervaringen, kadootjes of speelgoed te geven. Want ik weet hoe het voelt als kind om met Kerst naar beneden te komen en er geen kadootjes onder de kerstboom liggen. Of dat er zelfs geen kerstboom staat of dat je alleen thuiszit terwijl iedereen Nieuwjaar of Kerst gaat vieren.
Met Smiley Toys wil ik al is het maar dat ik 1 kind kan helpen en 1 kind kan ontzien van die pijn. Alleen al dat gegeven zou mij gelukkig maken en mij een glimlach toveren op mijn gezicht. Net zoals dit gegeven een glimlach zou toveren op het kind zijn/haar gezicht.
Met Smiley Toys is mijn hoofddoel niet om perse veel winst te maken! Integendeel ik ben zelfs bereid om een deel van mijn winst af te staan aan een goed doel.
Mijn hoofddoel is om zoveel mogelijk kinderen en gezinnen verder te helpen en om te kijken hoe en waar ik met Smiley Toys een impact kan maken.